خیلی شادم ...شااااد

آدم وقتی ناراحتست همیشه نیازی ندارد بقیه شادش کنند.

اصلا تا وقتی آدم ناراحت نخندید تو زودتر نخند که به خیال خودت شادش کنی،بعضی وقتها خنده ها نه تنها مسری نیستند ،عصبی کننده اند.
شاید اگر پا به پایش زیر باران بیایند حالش خوب شود
و یا شاید کمی مهربانی کنند، بشقاب غصه را کنار بگذارد و دیگر نخورد.

اصلا خود من که میبینی...

تو چه میدانی محبتت تاثیر خود را گذاشته یا نه وقتی هنوز اخمم باز نشده؟!
ولی دل نرم میشود...
قلب آرام میگرد ...
ادامه بده ...
خواهشا ادامه بده تا پشیمان شوم
تا پشیمان شوم که چرا انقدر بد هستم که خوب بودنت را نمیبینم.